Mizerna, cicha - pieśń, tekst, wykonanie
Kolęda Mizerna, cicha, stajenka licha została "stworzona" na podstawie pierwszej sceny z utworu "Szopka", autorstwa Teofila Lenartowicza. Teofil Lenartowicz był znanym etnografem i poetom romantycznym, po nieudanej Wiośnie Ludów musiał opuścić Polskę i żyć na emigracji. Muzykę do kolędy Mizerna, cicha, stajenka licha skomponował wybitny polski kompozytor Jan Karol Gall, który opublikował prawie 400 najróżniejszych kompozycji. Kolęda Mizerna, cicha, stajenka licha wykonywana jest najczęściej podczas koncertów Bożonarodzeniowych, czy szkolnych jasełek.
Mizerna, cicha - tekst
1. Mizerna, cicha, stajenka licha,
Pełna niebieskiej chwały.
Oto leżący, na sianku śpiący
W promieniach Jezus mały.
2. Nad Nim Anieli w locie stanęli
I pochyleni klęczą
Z włosy złotymi, z skrzydły białymi,
Pod malowaną tęczą.
3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie,
Cały świat orzeźwiony;
Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,
Bóg-Człowiek tu wcielony.
4. I oto mnodzy ludzie ubodzy
Radzi oglądać Pana,
Pełni natchnienia, pewni zbawienia,
Upadli na kolana.
5. Długo czekali, długo wzdychali,
aż niebo rozgorzało,
piekło zawarte, niebo otwarte,
Słowo Ciałem się stało.
6. Śpi jeszcze senne, Dziecię promienne,
w ciszy ubogiej strzechy;
na licach białych, na ustach małych
migają się uśmiechy.
7. Jako w kościele, choć ludzi wiele.
Cisza pobożna wieje,
oczy się roszą, dusze się wznoszą,
płyną w serca nadzieje.
8. Lulaj, Dziecino, lulaj, ptaszyno,
nasze umiłowanie;
gdy się rozbudzi, w tej rzeszy ludzi,
Zbawienie się nam stanie.
9. Oto Maryja, czysta lilija,
przy Niej staruszek drżący.
Stoją przed nami, przed pastuszkami,
tacy uśmiechający.
