Skip to main content

O założeniu Złotnik Lubańskich

O założeniu Złotnik Lubańskich

Wydarzenie, które miało wpływ na założenie Złotnik Lubańskich miało miejsce po zakończeniu wojny trzydziestoletniej. Zniszczone i osłabione Cesarstwo Rzymskie straciło ponad połowę swojej ludności, również Królestwo Czech mocno ucierpiało na skutek późniejszej zarazy. Na zamku Czocha panował wówczas Christophe von Nostitz, który był dziedzicem przyległych dóbr.

{module Reklama - Czerwona Responsywna}

Pewnego dnia Christophe udał się na objazd swych włości aby sprawdzić jak wielkie spustoszenia dotknęły jego majątek. Przerażony widokiem wsi, miast i miasteczek, modlił się do Boga aby pozwolił mu znaleźć rozwiązanie, które będzie ratunkiem dla jego poddanych.  Zanim jednak otrzymał odpowiedź doszczętnie opróżnił swój skarbiec aby wspomóc głodujących mieszkańców. Ich byt nieznacznie się poprawił, ale nadal tereny były w złej kondycji.

Podczas kolejnej podróży, zrozpaczony Christophe zawitał do wsi położonej na wysokim, lewym brzegu rzeki Kwisy. Zmęczony jazdą nakazał rozbić namiot pod którym wygodnie spoczął i zasnął. Tego dnia otrzymał odpowiedź od Boga. W śnie widział wieś w której się znajdował, jej mieszkańcy mieli wszystkiego pod dostatkiem. Z minuty na minutę miasto się rozrastało,  przybywali nowi mieszkańcy i handlarze z egzotycznymi towarami.  Christophe odwrócił głowę i ujrzał ogromną kopalnię na około której leżały grudy złota.

{module Reklama - Czerwona Duża}

Kiedy się przebudził, natychmiast udał się w miejsce kopalni i sam począł szukać szlachetnego kruszcu. Męczył się kilka godzin, wierząc że sen był prawdziwy, aż w końcu natrafił na złoto. Natychmiast nakazał rozpocząć wydobywanie złota, a także posłać po większą liczbę ludzi aby wybudować gród i zabezpieczyć przed ewentualnym najazdem. Sen powoli się spełniał wieś rozkwitała przybywali kupcy i pracownicy, złoto trafiało do skarbca na zamku Czocha, dzięki czemu można było zakupić żywność i towary niezbędne dla mieszkańców zniszczonego Śląska. Rok później wieś otrzymała prawa miasta górniczego oraz nazwę Złoty Sen, która z czasem została zmieniona na Złotniki Lubańskie.