Folklor Lubelski
Termin Lubelszczyzny coraz częściej odnosi się do obecnego województwa lubelskiego, co w etnografii jest błędem. Lubelskie obejmuje bowiem różne grupy etnograficzne.
Stroje ludowe – piękny owoc pracy rąk ludzkich.
W skład Lubelszczyzny wchodzą Wyżyna Lubelska, Polesie Lubelskie i Wołyńskie, południowe Podlasie oraz Roztocze. Lubelszczyzna jest więc terenem na którym krzyżowało się kilka kultur ludowych. W poniższym artykule odnosimy się do etnograficznego regionu ziemi lubelskiej.
Przenikanie się kultury ludowej doprowadziło do powstania wielu odmian stroju lubelskiego. Charakterystycznym elementem strojów lubelskich są tzw. pasiaki, które występowały w regionie Mazowsza i Małopolski Północnej. Mianem stroju lubelskiego, określa się strój krzczonowski, powstały w drugiej połowie XIX wieku. Obok stroju krzczonowskiego, Lubelszczyzna może pochwalić się strojem biłgorajskim, łukowskim, włodawskim , nadbużańskim i wieloma innymi.
Sztuka Ludowa – wycinaki i batikowe pisanki
W przeciwieństwie do bogatszych regionów Polski, na terenie Ziemi Lubelskiej nie łatwo było o dekorację domostw. To też tak jak w innych regionach tzw. kongresówki, rozwinęło się wycinankarstwo jako ozdoba domostw. Najbardziej popularnym elementem lubelskiej sztuki ludowej są pisanki wykonywane technika batikową, polegającą na nakładaniu na jajko gorącego wosku pszczelego i kilkukrotnym jego barwieniu.
Święta, tradycje i zwyczaje - kultura duchowa Lubelszczyzny
W czasie Adwentu w zachodniej Lubelszczyźnie grywano na ligawkach oraz wystawiano herody zakończone okolędowaniem. Natomiast na Podlasiu Lubelskim widowisko kolędnicze określane było mianem wesela krakowskiego. Na Lubelszczyźnie zwłaszcza obszarze wschodnim, zachowało się wiele zwyczajów związanych z okresem wiosennym, do których zaliczamy wieśnianki, zalimany, chachułki, taratona.
Taniec i muzyka – zabawa na Lubelszczyźnie
Do najpopularniejszych instrumentów używanych na Lubelszczyźnie należały skrzypce, basy i bębenki. W mniejszym stopniu głównie w północnej części regionu używano harmonii, natomiast na południu popularna była suka biłgorajska (instrument podobny do skrzypiec, ale krótszy i posiadający trzy struny). Do najpopularniejszych tańców Ziemi Lubelskiej należały podróżniaki, majdaniaki, polka podlaska oraz oberek.