Laura i Filon - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń Laura i Filon to sielanka autorstwa Franciszka Karpińskiego - polskiego poety doby oświecenia. Pieśń Laura i Filon była bardzo popularna pod koniec XVIII wieku i w pierwszej połowie wieku XIX. Pieśń Laura i Filon została wykorzystana przez Fryderyka Chopina w wariacji "Fantazja na tematy polskie". Pieśń Laura i Filon ponownie została spopularyzowana dzięki "Zespołowi Pieśni i Tańca Mazowsze".
Laura i Filon - tekst
1. Już miesiąc zaszedł, psy się uśpiły
I coś tam klaszcze za borem
Pewnie mnie czeka mój Filon miły
Pod umówionym jaworem.
2. Nie będę sobie warkocz trefiła,
Tylko włos zwiążę splątany,
Bobym się jeszcze bardziej spóźniła,
A mój tam tęskni kochany.
3. Wezmę z koszykiem maliny moje
I tę plecionkę różową,
Maliny będziem jedli oboje,
Wieniec mu włożę na głowę.
4. Prowadź mnie teraz, miłości śmiała
Gdybyś mi skrzydła przypięła,
Żebym najprędzej bór przeleciała,
Potem Filona ścisnęła.
5. Ot już i jawor.. Nie masz miłego!
Widzę, że jestem zdradzona!
On z przywiązania żartuje mego...
Kocham zmiennika Filona.
6. Ale któż zgadnie, przypadek jaki
Dotąd zatrzymał Filona?
Może on dla mnie zawsze jednaki,
Może ja próżno strwożona.
7. Tłukę o drzewo mój koszyk miły,
Rwę wieniec, którym splatała:
Te z nich kawałki będą świadczyły,
Żem z nim na wieki zerwała...
8. Kiedy w chruścinie Filon schroniony
Wybiegł do Laury spłakanej
Już był o drzewo koszyk stłuczony
Wieniec różowy stargany.
